Bu kitabı arkadaşım doğum günümde hediye etmişti.Okuduğum başka bir kitap olduğu için bitirdikten sonra anca başlayabildim.Agatha Christie - Cesetler Merdiveni'nden sonra okuduğum ikinci polisiye kitap oldu.Ahmet Ümit'in kitaplarını pek çok yerde görmüştüm,merakta ediyordum.Benim için iyi bir tesadüf oldu.Kitapta en çok beğendiğim bölümler öncelikle Mine'nin ve diğer karakterlerin geçmişlerinin anlatıldığı bölümlerdi.İlginç hayat hikayelerini okumak bana keyif verdi.
Kitapta en çok dikkatimi çeken ve ara sıra ruh halimi anlatan cümle ;
''Üzerimde bir yorgunluk var;bedensel bitkinlikten çok,duygusal bir yorgunluğa benziyor.Çalışırken kayboluyor ama yalnız kalınca yeniden depreşiyor.Sanırım yaşamımın en kötü dönemini geçiriyorum.''